hayat, aldığımız nefeslerin toplamı değil, nefesimizi kesen anların toplamıdır...

7 Mayıs 2008 Çarşamba

GULCHIN ÇESME'DEN EMYR ' E KATILIYOR...

29.04.2008 günü sabahı erkenden uyandık hepimiz. Bir gece önceden telefonlarımız çalmaya başlamıştı. Yakın dostlarımız ve denizci arkadaşlarımız bize bol rüzgarlı, keyifli seyirler diliyorlardı. Ananem ve teyzem sürekli kaç tekne olacağımızı, Sahil Güvenlik'in bize eşlik edip etmeyeceğini soruyorlardı. Gözlerinde endişe ve özlem vardı.

Pazar gecesi ailece ablamda toplanmıştık. Amaç bizim İzmir'de olamayacağımız 2 ay boyunca, Anneler, babalar günü, annemin ve benim doğum günlerimiz ve de Çimen Engin çiftinin 28. evlilik yıl dönümlerini önceden beraberce kutlamaktı.
Ablam o kadar güzel hazırlanmıştı ki... Kanepeler ve içecekler enfesti... ( Ellerine sağlık ablacım)

Neyse o gecenin asıl konusu anneme yapılacak sürprizdi. Eeee, dile kolay, 28 yıl!!!Babam konuşmasını yaptı ve tüm özel günler kutlandı.
Ben tekrar Salı gününe dönüyorum...
Evdeki yoğun hazırlık tam gaz devam ediyordu. Çok sevdiğimiz komşularımız, ananem ve ablam yolluklarını yapıp getirmişlerdi. Elmalı, susamlı kurabiyeler, mozaik pasta ve ananemin meşhur dolması...
Kapının önünde bir kez daha ananem ve teyzemle vedalaşıp ablamın arabasına doldurduk son parti eşyaları da. Ve Çeşme...
Tekneyi toparlamak baya zamanımızı aldı. O sırada babam da teknenin son hazırlarını tamamlamaktaydı.
Ve işte ilk EMYR teknesi limana girmişti. Renkli işaret bayraklarından anlamıştık. Hemen hoş geldin demek için yanlarına gittik. Ne de olsa ev sahibiyiz. :) Onlar yanaşırlarken biz de Kemer ' e kadar olan grup liderimiz David ve yeni yapılacak Çeşme Marina'nın genel müdürüyle tanıştık.



Tekne yerleşimini tamamladıktan sonra, saat 7'deki kokteyle gittik. Bütün tekne sahipleri, Çeşme Marina yetkilileri ve Çeşme Belediye Başkanı Faik Tütüncüoğlu oradaydı. David bizi katılımcılarla tanıştırmaya başlamıştı bile. Herkes çekinmeden birbiriyle konuşabiliyor, hatta samimi olmak için birkaç Marina sonrasını bile beklemiyordu.

En önemlisi de, tüm katılımcılar EMYR'de Türk teknesi olduğu için çok mutlu olduklarını defalarca tekrarlamışlardı.
Bu arada tüm bu saatler boyunca ablam bizi yalnız bırakmamıştı. Onun dönüş saati gelince hep birlikte kokteylden ayrıldık. O İzmir' e, Burçak'ın yanına; biz Gulchin' e dönmüştük.
Ertesi sabah erkenden, saat 06:00 gibi yola çıkacaktık.
Rota Kuşadası Setur Marina...
Gulchin'in EMYR ile birlikte ilk seyri...

Hiç yorum yok: